Anouk

 

Anouk is gisteren teruggekomen van haar kamp. Ze was super moe, maar heeft het heel leuk gehad. Tja... en wat doe je dan, wacht je nog even met het te vertellen of toch niet? Marjan en ik hebben het er nog over gehad in de tuin, maar toch maar besloten om het haar direct te vertellen. 

Marjan bleef buiten en ik ben met Anouk gaan praten. Lastig om te doen, maar het beste is natuurlijk altijd om er niet te veel omheen te draaien. Dat heb ik dus ook niet gedaan. Haar reactie: papa je mag niet dood gaan! Vol in tranen. 

Dat doet wel wat. Heb haar proberen gerust te stellen, maar ook wel duidelijk gezegd dat we op dit moment gewoon niet voldoende weten. Dat we goede hoop hebben en dat ze zich niet te veel zorgen moet maken. Dat ze alles mag vragen, boos mag zijn, verdrietig mag zijn, blij mag zijn, niks is fout. Een paar dikke knuffels en daarna begon ze te vertellen over haar kamp. Heerlijk hoe kinderen kunnen leven in het moment. Gelukkig is ze heel erg moe van haar kamp, dus ik denk dat ze vanavond wel lekker zal slapen. 

Wel fijn dat iedereen die het moet weten het nu gewoon weet. Dat we er gewoon open over kunnen praten. Nu is het stap voor stap naar het volgende en genieten van elke dag. Dat is altijd goed om te doen, maar dat doen we nu nog een beetje extra!









Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Stap voor stap

Afbeelding
Tja en dan ga ik, Marjan, in eens Eelco zijn laatste blog schrijven. Hij vroeg mij dat te doen, als het zover was. Het voelt wel een beetje vreemd, want dit was echt Eelco zijn ding. Ik hou het dan ook kort. Maar ik wil jullie laten weten dat Eelco is overleden... als ik dit typ kan ik het gewoon niet geloven.  Hij overleed zaterdag 19 augustus en gister was zijn afscheid. Het waren pittige en bijzondere weken, ik ben er zo dankbaar voor.  Iedereen bedankt voor het trouwe volgen van zijn blog, dat heeft hij erg gewaardeerd.  Stap voor stap, dag voor dag, naar deze nieuwe werkelijkheid.
Meer lezen

Ik doe elke dag iets met de mogelijkheden die de dag geeft

Afbeelding
Zondag 23 januari... Steeds meer dingen worden weer gewoon. Inmiddels weet ik natuurlijk dat gewoon eigenlijk al super fijn is. Genieten van dat alles wat "gewoon" is. Mensen zeggen heel vaak dat gezond zijn het belangrijkste is en dat is ook echt zo, geniet van elke dag dat je gezond bent!  Waar heb ik nu nog last van? Last is wel een groot woord, want ik ben heel erg dankbaar dat dit de enige klachten zijn die ik heb, maar goed deze blog gaat over mijn ziek zijn, dus waar heb ik nu nog last van... Als ik in de ochtend opsta, heb ik nog last van taai slijm achter in mijn mond en keel. Dat wil en moet er elke dag wel even uit (wederom niet het meeste frisse verhaal). Onder de douche komt het vaak los (door de damp in de douche cabine). Rest van de dag nagenoeg geen last meer van taai slijm (dat is alweer heel anders dan een paar weken geleden). Een tijdje geleden schreef ik over de bultjes in mijn mond die ontstaan tijdens het eten, dat is nu ook alweer stukken minder. Het on...
Meer lezen

Heftige nacht met veel pijn

Afbeelding
Afgelopen nacht veel pijn gehad in mijn arm. De rechterarm. Hangen naar beneden helpt niet, bewegen niet, pijnstillers niet. Ik kan wel janken. Op deze momenten denk je echt waar doe ik het allemaal voor. Op latere momenten weer niet hoor (en kan je er weer genieten). Uiteindelijk na veel pijnstillers val ik wel in slaap. Nadeel: je wordt wakker en als draait, misselijk, hallucinaties etc. Je weet dat dat die de pijnstillers komt maar omdat je ook zo nu m moe bent kun je dat niet meer helder zien. Wat is echt, wat wat niet allemaal erg eng. En het duurt gewoon weg deel van de dag.  Vandaag dus weer contact gehad met de huisarts. Tenminste mijn zorgteam: Marjan, Bianca en Martha (wat een toppers).  Beetje aan schuiven geweest met medicatie . Een wat minder, andere er weer in en hopen dat dan weer wat beter gaat. Dag voor dag! Het zonnetje schijnt iig weer!!
Meer lezen