Kiezen trekken

Vrijdag… Er moeten dus een aantal kiezen worden getrokken, twee om precies te zijn. Om 09.00 uur moet ik er zijn. Dus weer vroeg op pad, want het is code geel in heel het het land vanwege de mist. Ik rij lekker op mijn gemakje naar Groningen en heb de autoradio aan op Q-music. Ik moet altijd zo ontzettend lachen om die Mattie en Marieke, dus dat is heerlijke afleiding.

Om 08.10 ben ik in Groningen, dus tijd genoeg. In twee weken tijd ben ik inmiddels kind aan huis hier😂

Om 09.00 uur word ik opgeroepen en krijg ik eerst de verdoving. Nadat de verdoving is ingewerkt beginnen ze te trekken. En het wordt letterlijk trekken, want één kies wil er niet uit. De verstandskies was zo gebeurt, maar deze zit vast, waarschijnlijk door de wortelkanaalbehandeling die ooit is gedaan. Daardoor zitten de wortels goed vast. De kies wordt in 3 stukjes geboord en daarna wil hij er na veel getrek in drie stukjes uit. Inmiddels heb ik meer dan een half uur op de stoel gelegen en ben ook wel gaar. 

Heb mezelf aan geleerd om te gaan tellen bij dit soort dingen om mezelf een beetje af te leiden en rustig te blijven. Op de laatste kies zat trouwens ook een kroon, maar die brak eigenlijk direct al los... dus dit was een dure kies 😅, maar goed dat is totaal niet belangrijk, dat zien we laten wel weer.

Voordat de verdoving is uitgewerkt er maar wat Ibuprofen in en hopelijk valt de pijn dan wel mee. Ik vraag een uitrij kaartje bij de balie (is goedkoper als je er meer dan twee uur bent). Die dame kijkt me nauwelijks aan, best wel raar, want normaal zijn ze zo vriendelijk, bij de auto gekomen begrijp ik waarom, ik lijk wel een Dracula. Mijn hele mond en tanden zitten onder het bloed (sorry voor de details, maar ja deze blog gaat over mijn traject, dan wil je deze details natuurlijk niet missen 😂). Ben ik dus mooi klaar mee, want het blijft maar bloeden. Gelukkig zitten er tussen Groningen en Zwolle een aantal parkeerplaatsen. En ik hoop dat het niet te lang duurt voor het weer gaat regen, zodat mijn sporen daar worden uitgewist. 

Thuisgekomen is het bloeden gelukkig opgehouden en hebben we dit ook weer gehad! Maandagmiddag hebben we de volgende afspraak in Groningen, nu eerst even twee dagen lekker weekend!


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Stap voor stap

Afbeelding
Tja en dan ga ik, Marjan, in eens Eelco zijn laatste blog schrijven. Hij vroeg mij dat te doen, als het zover was. Het voelt wel een beetje vreemd, want dit was echt Eelco zijn ding. Ik hou het dan ook kort. Maar ik wil jullie laten weten dat Eelco is overleden... als ik dit typ kan ik het gewoon niet geloven.  Hij overleed zaterdag 19 augustus en gister was zijn afscheid. Het waren pittige en bijzondere weken, ik ben er zo dankbaar voor.  Iedereen bedankt voor het trouwe volgen van zijn blog, dat heeft hij erg gewaardeerd.  Stap voor stap, dag voor dag, naar deze nieuwe werkelijkheid.
Meer lezen

Ik doe elke dag iets met de mogelijkheden die de dag geeft

Afbeelding
Zondag 23 januari... Steeds meer dingen worden weer gewoon. Inmiddels weet ik natuurlijk dat gewoon eigenlijk al super fijn is. Genieten van dat alles wat "gewoon" is. Mensen zeggen heel vaak dat gezond zijn het belangrijkste is en dat is ook echt zo, geniet van elke dag dat je gezond bent!  Waar heb ik nu nog last van? Last is wel een groot woord, want ik ben heel erg dankbaar dat dit de enige klachten zijn die ik heb, maar goed deze blog gaat over mijn ziek zijn, dus waar heb ik nu nog last van... Als ik in de ochtend opsta, heb ik nog last van taai slijm achter in mijn mond en keel. Dat wil en moet er elke dag wel even uit (wederom niet het meeste frisse verhaal). Onder de douche komt het vaak los (door de damp in de douche cabine). Rest van de dag nagenoeg geen last meer van taai slijm (dat is alweer heel anders dan een paar weken geleden). Een tijdje geleden schreef ik over de bultjes in mijn mond die ontstaan tijdens het eten, dat is nu ook alweer stukken minder. Het on...
Meer lezen

Heftige nacht met veel pijn

Afbeelding
Afgelopen nacht veel pijn gehad in mijn arm. De rechterarm. Hangen naar beneden helpt niet, bewegen niet, pijnstillers niet. Ik kan wel janken. Op deze momenten denk je echt waar doe ik het allemaal voor. Op latere momenten weer niet hoor (en kan je er weer genieten). Uiteindelijk na veel pijnstillers val ik wel in slaap. Nadeel: je wordt wakker en als draait, misselijk, hallucinaties etc. Je weet dat dat die de pijnstillers komt maar omdat je ook zo nu m moe bent kun je dat niet meer helder zien. Wat is echt, wat wat niet allemaal erg eng. En het duurt gewoon weg deel van de dag.  Vandaag dus weer contact gehad met de huisarts. Tenminste mijn zorgteam: Marjan, Bianca en Martha (wat een toppers).  Beetje aan schuiven geweest met medicatie . Een wat minder, andere er weer in en hopen dat dan weer wat beter gaat. Dag voor dag! Het zonnetje schijnt iig weer!!
Meer lezen