Minder werken


Zaterdag 16 oktober... Afgelopen donderdag heb ik een gesprek gehad met mijn manager. Dit is een reguliere BILA, maar het kon niet anders dat we het nu natuurlijk ook over mijn ziek zijn zouden gaan hebben. Tot nu toe had ik me nog niet ziek gemeld. De laatste keer dat ik ziek was, was begin 2018, dus ben al jaren niet ziek geweest, maar als ik het doe dan doe ik het ook direct goed.

2016 en 2017 ben ik behoorlijk aan het worstelen geweest met mezelf en in totaal ben ik in deze twee jaar wel één jaar eruit geweest (opbouwen, terugvallen, weer helemaal ziek en weer opbouwen). Uiteindelijk ben ik 32 uur gaan werken in een rol, waarin ik echt blij ben (Cloud Engineer) en waarin ik ook behoorlijk ben gegroeid en me ook echt waardevol kan maken en de afgelopen jaren ook allemaal goede beoordelingen heb gehad. Dus laatste drie jaar gaan goed en dan dit... Ik wil nog niet te ver vooruit kijken, maar ervan uitgaande dat ik weer beter word, zal ik weer hetzelfde traject moeten doorlopen van vallen en opstaan en je grenzen ontdekken, ik heb er i.i.g. ervaring mee 😉 

Terug naar het gesprek met mijn manager, ze heeft me nu voor 50% ziek gemeld (effectief nog 16 uur werken en er "moet niets" is mij op het hard gedrukt, ze kennen me wel;), dat is nodig, maar ook wel weer confronterend, want dat betekend dat ik ook werkvlak echt een stap terug moet gaan doen. Ik moet mijn energie gaan sparen, uitgerust zijn en mijn focus nu echt gaan hebben op de voorbereiding van mijn behandeling. 

Het is wel fijn, dat ik de grote klussen waarmee ik bezig ben op mijn werk goed heb kunnen afronden en ik nu vooral bezig ben met helpen aan de zijlijn, zodat ik elk moment het werk kan neerleggen. Maar het is wel lastig, want er komen zoveel leuke en leerzame trajecten aan, waar ik zo graag bij betrokken zou willen zijn en waar ik ook echt waarde kan toevoegen. Ik haal veel energie, zelfvertrouwen en waardering uit mijn werk en dat begint nu langzaam weg te vallen. Ik weet zeker dat ik over een paar weken helemaal geen energie meer heb om te werken, maar het voelt nu echt wel heel raar.

Maar natuurlijk is het fijn dat er zoveel begrip en ruimte is, dat ik me voorlopig financieel geen zorgen hoef te maken. Nogmaals het is zo goed geregeld in Nederland (tenminste dat is wat mijn ervaring is).


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Stap voor stap

Afbeelding
Tja en dan ga ik, Marjan, in eens Eelco zijn laatste blog schrijven. Hij vroeg mij dat te doen, als het zover was. Het voelt wel een beetje vreemd, want dit was echt Eelco zijn ding. Ik hou het dan ook kort. Maar ik wil jullie laten weten dat Eelco is overleden... als ik dit typ kan ik het gewoon niet geloven.  Hij overleed zaterdag 19 augustus en gister was zijn afscheid. Het waren pittige en bijzondere weken, ik ben er zo dankbaar voor.  Iedereen bedankt voor het trouwe volgen van zijn blog, dat heeft hij erg gewaardeerd.  Stap voor stap, dag voor dag, naar deze nieuwe werkelijkheid.
Meer lezen

Ik doe elke dag iets met de mogelijkheden die de dag geeft

Afbeelding
Zondag 23 januari... Steeds meer dingen worden weer gewoon. Inmiddels weet ik natuurlijk dat gewoon eigenlijk al super fijn is. Genieten van dat alles wat "gewoon" is. Mensen zeggen heel vaak dat gezond zijn het belangrijkste is en dat is ook echt zo, geniet van elke dag dat je gezond bent!  Waar heb ik nu nog last van? Last is wel een groot woord, want ik ben heel erg dankbaar dat dit de enige klachten zijn die ik heb, maar goed deze blog gaat over mijn ziek zijn, dus waar heb ik nu nog last van... Als ik in de ochtend opsta, heb ik nog last van taai slijm achter in mijn mond en keel. Dat wil en moet er elke dag wel even uit (wederom niet het meeste frisse verhaal). Onder de douche komt het vaak los (door de damp in de douche cabine). Rest van de dag nagenoeg geen last meer van taai slijm (dat is alweer heel anders dan een paar weken geleden). Een tijdje geleden schreef ik over de bultjes in mijn mond die ontstaan tijdens het eten, dat is nu ook alweer stukken minder. Het on...
Meer lezen

Heftige nacht met veel pijn

Afbeelding
Afgelopen nacht veel pijn gehad in mijn arm. De rechterarm. Hangen naar beneden helpt niet, bewegen niet, pijnstillers niet. Ik kan wel janken. Op deze momenten denk je echt waar doe ik het allemaal voor. Op latere momenten weer niet hoor (en kan je er weer genieten). Uiteindelijk na veel pijnstillers val ik wel in slaap. Nadeel: je wordt wakker en als draait, misselijk, hallucinaties etc. Je weet dat dat die de pijnstillers komt maar omdat je ook zo nu m moe bent kun je dat niet meer helder zien. Wat is echt, wat wat niet allemaal erg eng. En het duurt gewoon weg deel van de dag.  Vandaag dus weer contact gehad met de huisarts. Tenminste mijn zorgteam: Marjan, Bianca en Martha (wat een toppers).  Beetje aan schuiven geweest met medicatie . Een wat minder, andere er weer in en hopen dat dan weer wat beter gaat. Dag voor dag! Het zonnetje schijnt iig weer!!
Meer lezen