Van alles
Zaterdag 13 november… De misselijkheid begint weer weg te zakken en dat maakt zoveel verschil. Dat is dan de tweede week waarbij ik wo/do/vrij misselijk ben en dat lijkt dus een patroon. En daar kan ik me dan ook weer op instellen. Als de weekenden relatief goed zijn, kan ik daar echt van genieten.
In de ochtend boek ik mijn taxiritjes voor de komende week weer in het systeem. Altijd weer een puzzeltje, maar als dat weer klaar is, hoef ik er de rest van de week nÃet meer naar om te kijken.
Wat ik vandaag ook voor het eerst doe, is mijn sonde gebruiken voor voeding. Inmiddels wordt het steeds lastiger om mij dagelijks hoeveelheid flesjes voeding naar binnen te krijgen. Ook begin ik teveel af te vallen, dus ik moet er echt aan geloven. Dit is best ook wel weer een stap, maar ben blij dat ik het gedaan heb. Het blijft een raar idee om met een spuit en een slang in je maag te eten, maar het ging eigenlijk best prima. Eerste keer een beetje gedoe, maar het tweede en derde flesje ging best goed.
Aan het einde van de ochtend rij ik naar Ommen om mijn wekelijkse Corona test te doen. 20 minuutjes heen en 20 minuutjes terug, maar ik ben wel gelijk aan de beurt, dus al met al goed te doen.
Als ik weer thuis ben komen Bianca en Martha. Die zijn er nu wat vaker en dat is super fijn. Ze zijn er voor mij, maar ook voor Marjan en het voelt nÃet als visite. Ze helpen een beetje hier, even een loopje, beetje puzzelen en ik kan gewoon de tijd nemen om een uurtje te gaan liggen, gewoon lekker ontspannen.
Marjan heeft deze week ook de voorbereidingen getroffen (zonder dat ik het wist) om een nieuw plekje in onze voorkamer te realiseren. Ze kent me heel goed, want als ik het had geweten had ik het uit haar hoofd gepraat, want deze meneer kan natuurlijk nÃet de controle loslaten. Ze had het al met Bianca en Martha besproken en toen ik even een uurtje rust ging pakken hebben ze een oude kast uit de kamer gehaald, nieuwe in elkaar gezet en een fijn plekje voor het raam gecreëerd. Super lief!!
In de avond ben ik alleen met de dames, Koen is lekker bij Quentin aan het logeren. En dit zijn dus die momentjes waar ze het over hebben als je ziek bent. Anouk is helemaal in haar doen, praat honderd uit, we knuffelen lekker en hebben het fijn! Deze momenten zijn zo waardevol!
Reacties
Een reactie posten