Sonde mag eruit!

Maandag 17 januari... Vorige week heb ik bericht gekregen dat mijn PEG-Sonde eruit mag (zie plaatje hiernaast, dit is exact de sonde die ik heb). Dit staat gepland voor 31 januari. Toen ik dit hoorde heb ik direct alle sonde voeding, flesjes voeding, etc. ritueel in de container gegooid (het mag allemaal niet terug en je kan het niet bewaren). Zo heerlijk gevoel 😆

Het verwijderen van de PEG-sonde gaat niet "zonder slag of stoot...". Het plaatsen was heftiger, maar de informatie die ik gekregen heb over het verwijder is ook niet echt fijn. Allereerst moet ik 24 uur voor die tijd nuchter zijn. De sonde wordt maandag 31 januari verwijdert om 11.15 uur. Dat betekend dus dat ik vanaf zondagmorgen 11.15 uur niks meer mag eten... dat is best lang. Maar nu komt het, na het verwijderen van de sonde mag ik ook 4 uur lang niks eten. Dus uiteindelijk mag ik maandagmiddag pas rond 16.00 uur weer wat eten (en die middag heb ik ook nog allerlei onderzoeken), blehhh.

Dan het daadwerkelijk verwijderen van de sonde. De omschrijving die in de brief staat:

De PEG verwijdering bestaat uit het verwijderen van de PEG katheter door de bestaande fistelgang, hiervoor is geen verdoving nodig. Deze handeling gaat gepaard met enige kracht, omdat het schildje in de maag door de fistelgang naar buiten gaat.

Klinkt fijn... maar goed we hebben al zoveel meegemaakt, dus dit zal ook wel weer meevallen. Maar er komt nog meer:

Er wordt een gel in de fistelgang gespoten om ervoor te zorgen dat het schildje aan de binnenkant van uw maag wat soepeler wordt. Daarna zal de arts de PEG katheter verwijderen door met enige kracht aan de katheter te trekken. Er wordt tegendruk gegeven op de buik door middel van een handdoek met een hand erop. 

Eh... die laatste twee zinnen klinken wel wat heftig, maar goed het is super fijn als dit ding uit mijn lijf is, want ik ben er wel zat van. Je moet je voorstellen dat die fistel een soort wondje is, waar een slangetje doorheen gaat. Je lichaam probeert dat wondje steeds dicht te maken, dus er groeit steeds een korstje rondom, die moet je weer weghalen, want het mag niet vastgroeien en dan begin het weer van voren af aan. En ook de slang zelf, die zit ook vast met een soort pleister, dat trekt en drukt ook de hele dag door. 

Uiteindelijk heb ik dus een haat/liefde verhouding met dat ding. Het heeft me de laatste twee weken tijdens de bestraling echt gered, want anders had ik het niet volgehouden (toen kon ik niet meer via de normale weg eten), maar ik heb dat ding ook vaak echt vervloekt als ik er weer last van had (dagelijks).

Dus nog een paar weken, spoelen (dagelijks), dompelen (wekelijks) en schoonmaken (dagelijks) en dan ben ik er vanaf!