Biopt


Donderdag 10 februari.. vandaag ga ik opnieuw naar Groningen, dit keer zal er een biopt worden genomen. Dit is aan het begin van het traject ook een keer gebeurt en ik weet dat dit níet zo’n fijne behandeling is. 

Ik word al snel naar binnen geroepen. Als eerste komt de verdoving. Laat dat nu ook het vervelendste deel zijn. Er wordt wat verdoving naast het betreffende plekje gespoten. Dit gaat nog, vervolgens al wat dichterbij het plekje en de tranen beginnen al over mijn wangen te lopen, dit is echt níet fijn. De arts vraagt of het gevoel in het plekje al weg is, helaas nog níet het geval. En dan gaat de spuit in of heel dichtbij het plekje, ik lig te trillen op de stoel, maar gelukkig begint de verdoving te werken en voel ik geen pijn meer in mijn tong. Pffff…

Ik krijg een operatie doekje met een gat erin over mijn hoofd. Mijn tong wordt door de assistent met een gaasje uit mijn mond getrokken (het plekje zit helemaal rechtsachter en anders kan de arts er níet bij). En vervolgens wordt het biopt genomen en daarna wordt de boel gehecht. Ik voel er allemaal niks van, maar weet zeker dat dit straks thuis wel pijn moet gaan doen. 

Ik spreek af met de arts dat ik volgende week donderdag word gebeld. Bij goed nieuws is het eerst klaar bij slecht nieuws moet ik alsnog naar het ziekenhuis komen die week erna. 

Ik rij weer naar huis. Onderweg word ik gebeld. Nummer van het UMCG. De arts heeft aangegeven dat hij ook een PET CT-SCAN wil doen om nog meer info te krijgen. Laat er nu morgen een plekje zijn, dus morgen weer naar Groningen (3e keer deze week). Ach, dan hebben we dat ook maar gehad. 

Thuis gekomen merk ik dat de verdoving begint uit te werken. Moeite met slikken en behoorlijk veel pijn in mijn tong. Ook merk ik dat er flink getrokken is aan mijn tong, want ik voel gewoon een soort van spierpijn.  Maar lekker een tijdje in bed liggen en wat proberen te slapen. Morgen gaan we er weer voor!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Stap voor stap

Afbeelding
Tja en dan ga ik, Marjan, in eens Eelco zijn laatste blog schrijven. Hij vroeg mij dat te doen, als het zover was. Het voelt wel een beetje vreemd, want dit was echt Eelco zijn ding. Ik hou het dan ook kort. Maar ik wil jullie laten weten dat Eelco is overleden... als ik dit typ kan ik het gewoon niet geloven.  Hij overleed zaterdag 19 augustus en gister was zijn afscheid. Het waren pittige en bijzondere weken, ik ben er zo dankbaar voor.  Iedereen bedankt voor het trouwe volgen van zijn blog, dat heeft hij erg gewaardeerd.  Stap voor stap, dag voor dag, naar deze nieuwe werkelijkheid.
Meer lezen

Ik doe elke dag iets met de mogelijkheden die de dag geeft

Afbeelding
Zondag 23 januari... Steeds meer dingen worden weer gewoon. Inmiddels weet ik natuurlijk dat gewoon eigenlijk al super fijn is. Genieten van dat alles wat "gewoon" is. Mensen zeggen heel vaak dat gezond zijn het belangrijkste is en dat is ook echt zo, geniet van elke dag dat je gezond bent!  Waar heb ik nu nog last van? Last is wel een groot woord, want ik ben heel erg dankbaar dat dit de enige klachten zijn die ik heb, maar goed deze blog gaat over mijn ziek zijn, dus waar heb ik nu nog last van... Als ik in de ochtend opsta, heb ik nog last van taai slijm achter in mijn mond en keel. Dat wil en moet er elke dag wel even uit (wederom niet het meeste frisse verhaal). Onder de douche komt het vaak los (door de damp in de douche cabine). Rest van de dag nagenoeg geen last meer van taai slijm (dat is alweer heel anders dan een paar weken geleden). Een tijdje geleden schreef ik over de bultjes in mijn mond die ontstaan tijdens het eten, dat is nu ook alweer stukken minder. Het on...
Meer lezen

Heftige nacht met veel pijn

Afbeelding
Afgelopen nacht veel pijn gehad in mijn arm. De rechterarm. Hangen naar beneden helpt niet, bewegen niet, pijnstillers niet. Ik kan wel janken. Op deze momenten denk je echt waar doe ik het allemaal voor. Op latere momenten weer niet hoor (en kan je er weer genieten). Uiteindelijk na veel pijnstillers val ik wel in slaap. Nadeel: je wordt wakker en als draait, misselijk, hallucinaties etc. Je weet dat dat die de pijnstillers komt maar omdat je ook zo nu m moe bent kun je dat niet meer helder zien. Wat is echt, wat wat niet allemaal erg eng. En het duurt gewoon weg deel van de dag.  Vandaag dus weer contact gehad met de huisarts. Tenminste mijn zorgteam: Marjan, Bianca en Martha (wat een toppers).  Beetje aan schuiven geweest met medicatie . Een wat minder, andere er weer in en hopen dat dan weer wat beter gaat. Dag voor dag! Het zonnetje schijnt iig weer!!
Meer lezen