Er mee omgaan

Maandag 21 februari... Afgelopen weekend geprobeerd een balans te vinden tussen het er wel laten zijn, het niet laten met je op de loop gaan en afleiding zoeken. Aardig gelukt, maar het kost wel heel veel energie. Nogmaals dit kun je niet leren uit een boekje. Ik wil gewoon graag die leuke vrolijke Eelco zijn en zo wil ik me ook dolgraag voelen, maar dat lukt gewoon niet de hele tijd (raar he 😊). 

Maar weer heel erg teruggrijpen na hoe ik het deed tijdens mijn burnout periode. Blij zijn met een paar fijne momentje op een dag, daar je energie uithalen en niet teveel van jezelf verwachten. Maar dat is wel even weer een hele stap terug, want ik was alweer zo lekker aan het knallen op het werk. Krijg ik zoveel energie van. 

Ben ook wel bang en nog steeds wel een beetje om last te krijgen van depressieve gevoelens. Het gaat eigenlijk al jaren goed. Ik ken mezelf goed en weet wat ik moet doen om stabiel (genoeg te blijven). Het helpt eigenlijk al jaren om mijn dag in stukjes te knippen, dat is ook de reden dat ik 32 uur werk over 5 dagen. Op dit moment alweer 40% en als deze kink niet in de kabel was gekomen, was ik binnenkort weer volledig mijn 32 uur gaan werken (en vaak wel meer, omdat mijn werk gewoon super leuk is, lees en probeer ik veel dingen in mijn vrije tijd). 

Ik neem dus meestal na de lunch even een timeout. Uurtje naar bed, om mijn hoofd helemaal leeg te maken en daarna kan ik er weer tegen. Maar op dit moment merk ik dat mijn hoofd best wel een beetje wollig is. Soms kan ik niet zo goed denken, ben ik onzeker over mezelf en lukken dingen gewoon niet. 

Ik ben afgelopen weken ook weer een beetje afgevallen. Ik ben nu 76 kg en voor dit gebeuren was ik 87 kilo. 76 is een mooi gewicht, maar ik blijf afvallen (+/- 100 gram per dag). Komt ook deels, doordat mijn tong weer steeds zeerder is gaan doen, vooral nadat het biopt is genomen. Die plek is nog steeds niet helemaal goed dichtgegroeid en die plek doet sowieso zeer, maar nog meer als er eten in komt en als ik moet slikken. Ook qua praten krijg ik weer meer last van die plek (beetje hetzelfde als vorig jaar voordat ik aan de bestraling en chemo begon).

Dus ik heb de flesjes maar weer besteld. Vorige maand heb ik een heleboel weggegooid, omdat ik heel blij was dat ik er vanaf was, maar nu moeten we er toch maar weer aan geloven. Ik heb al mijn kracht en energie nodig voor de operatie die gaat komen, dus maar eens kijken of het me lukt de 80 weer te halen.

Ik zit er ook over na te denken om via deze blog wat kleine vlogjes te maken. Mijn stem is er straks niet of deels niet meer en dan heb ik nog wat recente video's. Maar eens over nadenken de komende dagen!