Wat een dag...

Donderdag 24 februari... We hebben om 11.30 uur een afspraak met mijn behandeld arts in het UMCG. We zijn er op tijd, want er wordt aan de weg gewerkt. We nemen plaats in de wachtkamer, wat heb ik een enorme spanning in mijn buik. Ik heb het gevoel dat ik uit elkaar knap. En is zo fijn dat we samen zijn. We pakken elkaars hand en dit zijn echt de clichés uit een boekje, alles gaat door je heen. 

Op een gegeven moment zie ik de arts aan komen lopen en we mogen plaatsnemen in zijn werkruimte. Het fijne van deze arts is, dat hij heel duidelijk is. Hij verteld hoe het is en schets een realistisch beeld van de mogelijkheden en onmogelijkheden. Hij verteld het volgende. De oude tumor is nooit echt weggeweest. De tumor is door de bestraling een soort van uit elkaar gevallen in kleinere stukjes (zoals ik het heb begrepen), maar de harde plekken in mijn tong zitten er nog steeds. Om de tumor te verwijderen zal ongeveer 3/4 van mijn tong verwijdert moeten worden. Er zal een klein randje tong overblijven.

Er is ook positief nieuws, in mijn lymfeklieren zijn geen kankercellen meer te zien en er zijn op dit moment ook geen uitzaaiingen. Verder kunnen mijn stembanden (voorlopig) blijven zitten, deze moet er alleen uit als blijkt dat slikken na de operatie echt niet lukt (laten we hopen op een klein beetje geluk). Dat is iets wat we veel moeten gaan oefenen, opnieuw leren slikken. Wat is na de operatie mogelijk? "Ja" en "Nee" gaat lukken, maar echte zinnen niet, maar voor mij zijn dit toch nog lichtpuntjes. Als mijn stembanden kunnen blijven zitten, dan kan ik iets van geluid produceren en dat is meer dan niks.

Dan de operatie. Die gaat plaatsvinden op 9 maart. Heel snel al en dat is natuurlijk ook heel dubbel, als het dan toch moet gebeuren, wacht dan ook maar niet te lang meer. Maar het is natuurlijk super eng en spannend. De operatie zelf gaat van ongeveer 08.00 uur t/m 18.00 uur duren. Tijdens de operatie wordt dus een groot deel van mijn tong verwijdert. Tijdens operatie zal er ook een stuk vel van mijn dijbeen worden gebruik om daar een soort lap van de maken als vervanging van het deel van de tong die verwijdert is. Dit deel zal niet functioneel zijn, maar meer om het geheel er weer een beetje uit te laten zien.Ook zal uit de rechterkant van mijn nek een ader worden gehaald die zal dienen om dit deel van bloed te voorzien. Uit dat deel van mijn nek zal ook preventief de lymfeklier worden verwijdert. 

Na de operatie zal ik 2 a 3 weken in het ziekenhuis moeten blijven, zodat de wonden kunnen genezen. Gedurende die periode zal ik ook opnieuw moeten leren slikken. De eerste dag zal op de IC zijn, maar als alles goed verloopt mag ik de tweede dag al naar de gewone zaal.

Het zal allemaal enorm zwaar worden en het blijft 50/50 of de kanker terugkomt, maar we gaan ervoor. De artsen geloven erin, als ik 70 jaar zou zijn geweest waren ze er niet aan begonnen, maar ik ben nog zo jong en heb nog een heel leven voor me. Ik heb geen idee hoe ik hier doorheen en uit zal komen, maar er zijn voldoende lichtpuntjes om ervoor te gaan, de artsen geloven erin en ik wil er voor vechten. Er is nog zoveel om voor te leven!