Nog 1xtje?

Donderdag 16 juni... Tja, daar liggen we dan weer. Sneller dan verwacht. Vanochtend samen met mijn lieve Marjan weer richting het UMCG. En wat realiseer je dan weer hoe fijn het is om thuis te zijn. Ik word hier super goed verzorgd hoor, maar het allerliefste ben je gewoon lekker thuis. Maar het is even niet anders, we moeten er gewoon weer doorheen.

Om 10:15 uur hadden we een afspraak bij de plastisch chirurg. Deze plastisch chirurg is ook betrokken geweest bij mijn vorige operatie, super fijn om weer een vertrouwd gezicht te zien. Ze wil ook graag even mijn "nieuwe" tong zien en vraagt naar mijn ervaringen. Daarvan kunnen ze ook weer leren voor een eventuele volgende patiënt. Vervolgens verteld ze wat zij morgen precies gaat doen. Wanneer de tumor is weggehaald (hopelijk helemaal, maar dat is afwachten), ontstaat er een gat in mijn nek/schouder. Dit gaat opgevuld worden met spierweefsel uit mijn rechterborst. Voordeel dit keer is, dat het deel wat ze gaan gebruiken aan het zelfde bloedvat blijft zitten, ze gaan dus puur een spier verplaatsen. Ze gaan dit deel goed opvullen, zodat er mogelijk in de toekomst nog kan worden bestraald in dit deel. Stapje voor stapje eerst dit maar. 

We hebben nog wat tijd over tot aan 15.00 uur en gaan daarom lekker de stad in. Kopje koffie onder de Martinitoren lekker in het zonnetje. Allemaal oude herinneringen ophalen, want wat hebben we hier samen, maar ook voor onze tijd veel uren door gebracht. Wat hebben we hier een lol gehad tijdens onze studententijd, maar bijvoorbeeld ook tijdens ons vrijgezellenfeest. 

Rond 14.00 uur lopen we weer richting het UMCG. Allereerst bloedprikken en daarna richting de afdeling. We zien alweer wat bekenden. Ik kom te liggen op een kamer van 4 personen, gelukkig rustige aardige mensen (met z'n drieën). 

Rond 17.30 uur spreek ik de kaakchirurg die mij morgen gaat opereren. Hij legt nog een keer uit wat hij precies gaat doen. Waarschijnlijk moet er ook nog een stukje vel getransporteerd worden om het gat in mijn nek dicht te maken. We zien het allemaal wel morgen.

Mijn eten vanavond was zalm, puree en spinazie. Echt perfect. Dit kan ik goed eten. Alleen is het zo heet dat ik mijn (nep) tong weer verbrand heb, grrr. Is een keer eerder gebeurt en nu gebeurt het met in het ziekenhuis. Doet verder geen zeer en geneest weer prima, maar vervelend dat het nu gebeurt. 

Voor en na het eten (online) een potje ge'kolonist met Aly (mijn schoonmoeder) en Anouk heeft ook nog een potje meegedaan. Lekkere afleiding! En dan nu weer deze blog schrijven. Morgen om 08.00 uur gaat het gebeuren. Als ik me morgen in de loop van de dag een beetje ok voel, dan zal ik morgen ook even wat van me laten horen en anders komt dat zaterdag!

Reacties

  1. Sterkte eelco je gaat er in ieder geval positief in. Goed hoor !! Wens je alle goeds en laat het nu eens meevallen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel veel sterkte en succes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ilone van Voorstdonderdag, 16 juni, 2022

    Heel veel sterkte Eelco en Marian. Wij duimen voor een succesvolle operatie, en een spoedig herstel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sterkte en succes gewenst! Een goed resultaat is waar je voor gast immers! Jij doet er iig alles aan en verder vertrouwen op de kundigheid van de artsen, meer kan je op dit moment niet doen.
    Een goede nacht gewenst en ik hoop snel weer wat van je te horen!
    Liefs Hanneke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. We volgen jullie nauwgezet. Vanochtend een hart onder de riem gestuurd, morgen branden we een kaarsje. Sterkte voor jullie allen. X van nr.1

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hans Vierbergenvrijdag, 17 juni, 2022

    Sterkte Eelco. Hopelijk valt het een beetje mee.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Stap voor stap

Ik doe elke dag iets met de mogelijkheden die de dag geeft

Heftige nacht met veel pijn