Echoooooooo!
Na de reacties van vandaag op Whatsapp is het misschien goed om iets uit te leggen. Er zijn allerlei manier om bepaalde delen van het lichaam zichtbaar te maken. Een paar voorbeelden. CT-Scan, PET CT-scan, MRI, echo, etc. Elk heeft een zijn eigen doel. Bij de een zie je de bloedvaten goed, bij de andere zie je de botten beter, bij weer ander zie je de organen beter, de ene geeft een totaal overzicht de andere meer een plaatselijk beeld, etc.
Om een goede analyse te maken en/of een conclusie te trekken is het vaak nodig om verschillende onderzoeken te doen. Het kan dus ook zijn dat op de een de tumor goed te zien is (globaal), maar met een echo deze tumor niet of minder goed is te zien (wil dus niet zeggen dat de tumor er niet is).
Veel mensen denken bij kanker, hup het mes erin en je snijdt het er even uit, maar zo simpel is het niet. Er zijn allerlei overwegingen. Wat zijn de risico's bij een ingreep, hoe goed kunnen we die risico's inschatten, wat kunnen we doen om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van die risico's. Wat kunnen we doen om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de plaats van de tumor? Zijn de risico's de ingreep waard? maw hoe lang blijft de patiënt nog leven als we gaan opereren en hoe ziet dat leven er dan uit? Is dat het risico van opereren waard?
Bij een PET CT-scan is het goed te zien of er een tumor in je lichaam zit. De radioactieve stof die je toegediend krijgt licht op op de plek van de tumor, dus is het vaak duidelijk te zien dat er in iig iets zit.
Je weet dan zoals bijvoorbeeld in mijn geval, dat er twee tumoren zitten rechts in mijn hals, onder het sleutelbeen van ongeveer één cm groot in een gebied van ongeveer drie cm. Ok, dat weet je dan, maar in dat gebied lopen allerlei zenuwen en bloedvaten. Deze raken tijdens een operatie hebben een enorme impact. Een groot bloedvat raken tijdens de operatie kan er voor zorgen dat je in een zeer korte tijd overlijd, het raken van een zenuw kan enorme impact hebben voor de rest van je leven.
Om de risico's te bepalen wordt er dus van alles gedaan en op basis van al deze informatie wordt er door de artsen een inschatting gemaakt. In een gesprek wordt deze inschatting toegelicht. Zien ze het zitten om te opereren, dan ben jij altijd nog de gene die beslist of dit gaat gebeuren of niet. Geen enkele operatie is zonder risico's dus uiteindelijk moet je zelf beslissen of je er zelf voldoende vertrouwen in hebt om de operatie aan te gaan.
Dan de echo van vandaag. De arts die deze echo maakte was dezelfde als de vorige keer. De vorige keer kon ze met de echo niet goed de tumor zichtbaar krijgen. Er is toen ook een punctie gemaakt. Ze bood haar verontschuldigingen aan, omdat ze voor haar gevoel mij de vorige keer hoop had gegeven. Ik heb direct gezegd dat zij op met haar kennis, ervaring en middelen een goed beeld heeft geschetst, wij een goede en relaxte week hebben gehad (omdat we dachten dat het misschien minder erg was dan gedacht) en dat ik haar niks verwijt omdat het toch erger was dan op de echo was te zien.
Met alles wat ik hierboven heb verteld en uitgelegd, is het dus prima mogelijk dat je op een echo niet veel ziet (of helemaal niets), maar dat wil dus niet zeggen dat er niets is. De echo is een van de vele middelen om een beeld te krijgen en het kan dus ook zo zijn dat de echo geen toegevoegde waarde biedt, maar dat weet je van te voren niet.
Tijdens onderzoeken vraag ik altijd heel veel, ik kies er dus voor om informatie te ontvangen die niet compleet is en het is dus ook maar een klein brokje van het geheel, omdat het ene onderzoek het andere niet is, je kunt pas een conclusie trekken als je alle brokjes informatie hebt en zelfs dan is de conclusie nog steeds gebaseerd op ervaring, op basis van andere situaties en gebaseerd op ervaringen met andere patiënten, maar geen een patient is hetzelfde, dus het blijft altijd een inschatting.
Als je dus altijd maar doorvraagt moet je ook accepteren dat je kleine brokjes van het geheel krijgt en dat je dus heel erg moet oppassen om daar conclusies uit te trekken. Ook krijg je misschien antwoorden die je liever niet wil horen, maar zoals ik altijd tegen mijn kinderen zeg, als je het antwoord niet wilt horen dan moet je de vraag niet stellen😎
Dan nog even over een operatie. Als je een beeld hebt van waar de tumor zit, dan is het nog steeds lastig om deze weg te halen. Je ziet de tumor op beeld, vervolgens ga je snijden in weefsel met allemaal bloedvaten en zenuwen en daarin moet je dan een stukje weefsel weghalen waarin de tumor zit. Vaak is de tumor optisch niet eens goed te zien, dus moet je dus een deel weefsel weghalen (voldoende, maar ook niet teveel) waarin de tumor zit. Dat is dus niet zo simpel...
Reacties
Een reactie posten