Er zijn nog opties, daar houden we ons aan vast

Maandag 3 oktober... Afgelopen woensdag had ik al in Mijn UMCG gekeken, dus ik wist al dat er nog wat te zien was op de scan, maar dat er geen uitzaaiingen waren. Voelt eigenlijk als een soort van goed en realistisch nieuws. Dus daarmee zijn we de rest van de week in gegaan. 

Vandaag was dan het gesprek met de arts. Niet in het UMCG, maar telefonisch, want ik heb corona (ben er niet ziek van hoor). De arts zou bellen om 15.20 uur. Uiteindelijk kwam het telefoontje om 15.45 uur (slopende minuten). Maar dan gaat toch de telefoon. 

Er zijn twee plekjes gevonden van ongeveer 1cm in een gebiedje van 3 cm. Het zit op een moeilijk te opereren plek (net achter het sleutelbeen). Niet iets waar normaal de kaakchirurg een operatie doet. Dit is dus iets voor een collega chirurg. Deze week wordt er gekeken wat de mogelijkheden zijn, maar makkelijk wordt het niet. Het is gewoon een lastige plek. 

Bestralen is op dit moment nog steeds geen optie. Op dit moment zijn er dus nog twee opties over: een operatie en als dat niet kan immunotherapie. Dat laatste is er vooral op gericht om de tumor niet groter te laten worden. 

Op dit moment richten we ons maar weer op donderdag/vrijdag. Eerst zien wat we dan weer te horen krijgen. Bij wel een operatie zal dit weer op relatief korte termijn plaats vinden. 

Mijn hoofd is nu even vol, maar heb besloten om toch te proberen (voorlopig) om zo normaal mogelijk door te gaan. Dat heeft me tot nu toe het beste op de been gehouden. Gewoon werken, gewoon met het gezin mee doen, gewoon, gewoon zoveel mogelijk gewoon. 

Dag voor dag... stap voor stap!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Stap voor stap

Afbeelding
Tja en dan ga ik, Marjan, in eens Eelco zijn laatste blog schrijven. Hij vroeg mij dat te doen, als het zover was. Het voelt wel een beetje vreemd, want dit was echt Eelco zijn ding. Ik hou het dan ook kort. Maar ik wil jullie laten weten dat Eelco is overleden... als ik dit typ kan ik het gewoon niet geloven.  Hij overleed zaterdag 19 augustus en gister was zijn afscheid. Het waren pittige en bijzondere weken, ik ben er zo dankbaar voor.  Iedereen bedankt voor het trouwe volgen van zijn blog, dat heeft hij erg gewaardeerd.  Stap voor stap, dag voor dag, naar deze nieuwe werkelijkheid.
Meer lezen

Ik doe elke dag iets met de mogelijkheden die de dag geeft

Afbeelding
Zondag 23 januari... Steeds meer dingen worden weer gewoon. Inmiddels weet ik natuurlijk dat gewoon eigenlijk al super fijn is. Genieten van dat alles wat "gewoon" is. Mensen zeggen heel vaak dat gezond zijn het belangrijkste is en dat is ook echt zo, geniet van elke dag dat je gezond bent!  Waar heb ik nu nog last van? Last is wel een groot woord, want ik ben heel erg dankbaar dat dit de enige klachten zijn die ik heb, maar goed deze blog gaat over mijn ziek zijn, dus waar heb ik nu nog last van... Als ik in de ochtend opsta, heb ik nog last van taai slijm achter in mijn mond en keel. Dat wil en moet er elke dag wel even uit (wederom niet het meeste frisse verhaal). Onder de douche komt het vaak los (door de damp in de douche cabine). Rest van de dag nagenoeg geen last meer van taai slijm (dat is alweer heel anders dan een paar weken geleden). Een tijdje geleden schreef ik over de bultjes in mijn mond die ontstaan tijdens het eten, dat is nu ook alweer stukken minder. Het on...
Meer lezen

Heftige nacht met veel pijn

Afbeelding
Afgelopen nacht veel pijn gehad in mijn arm. De rechterarm. Hangen naar beneden helpt niet, bewegen niet, pijnstillers niet. Ik kan wel janken. Op deze momenten denk je echt waar doe ik het allemaal voor. Op latere momenten weer niet hoor (en kan je er weer genieten). Uiteindelijk na veel pijnstillers val ik wel in slaap. Nadeel: je wordt wakker en als draait, misselijk, hallucinaties etc. Je weet dat dat die de pijnstillers komt maar omdat je ook zo nu m moe bent kun je dat niet meer helder zien. Wat is echt, wat wat niet allemaal erg eng. En het duurt gewoon weg deel van de dag.  Vandaag dus weer contact gehad met de huisarts. Tenminste mijn zorgteam: Marjan, Bianca en Martha (wat een toppers).  Beetje aan schuiven geweest met medicatie . Een wat minder, andere er weer in en hopen dat dan weer wat beter gaat. Dag voor dag! Het zonnetje schijnt iig weer!!
Meer lezen