Afgelopen week

Tja, waar moet je dan beginnen? Ik weet van dinsdag t/m donderdag eigenlijk niet zo veel. Twee keer geopereerd worden waarvan de eerste keer 13/14 uur, de tweede keer ook een dag. Echt vooral heel heftig voor mijn familie. Man, wat een slopende dagen. Ik heb vooral geslapen. Mijn lichaam heeft hard gewerkt, maar ik heb er weinig van gemerkt. 

Wat hebben de artsen voor mij gevochten. Het is ook vooral de dankbaarheid die overheerst. Dit is zo bijzonder. Zo’n team van artsen en chirurgen die alles voor je doen. Die hun levens aan de kant zetten om jou te helpen. Zo bijzonder. Zoveel dankbaarheid. Door  hun kan ik weer van mijn gezin, familie en vrienden genieten. Afgelopen maanden waren zo belangrijk voor me. En als ik weer naar huis mag (duurt nog wel even) ga ik ook daar weer vol van genieten. 

Donderdag was zwaar. Het zag er lastig uit. Doorbloeding was weer spannend, dat was de reden dat ik de tweede keer ben geopereerd op woensdag. De lap was niet goed doorbloed. Daar hebben ze dus woensdag nog van alles aan gedaan om het goed te krijgen en zoals het nu lijkt met succes. Elke dag wordt de kans weer groter dat het goed komt. 

Donderdag was mijn bloeddruk erg laag en was het heel onduidelijk of de lap nu goed was. Op gegeven moment hebben ze dat nog weer beter onderzocht met een soort echo apparaat (veel geavanceerder dan de dopler). En toen was alles goed te zien. Maximale is gedaan om de doorbloeding goed te krijgen, zelf nog een extra bloedvat uit mijn arm. 

Ongelofelijk wat er in het werk is gesteld om dit goed te krijgen en zoals het er nu uitziet met succes. Pas op de plaats, maar ik voel me goed en vanaf vrijdag zijn ook alle resultaten elke dag weer beter. Ik voel me ook elke dag beter. Catheter er uit, eerste slangetjes eraf (nog 3 over), elke dag stapjes. 

Mag mijn been niet belasten nog, maar dat zal ook een kwestie van dagen zijn. Bij mijn lap in mijn nek is er wel alles aan gelegen om de doorbloeding goed te houden, dat is dus echt nog wel even voorzichtig doen. 

Heel erg bedankt weer voor alle kaartjes en appjes, zo ontzettend veel medeleven van alle kanten op allerlei manieren. 

Nog even een foto van mijn kuitbeen, die zit nu dus ipv van mijn sleutelbeen:

En dan ook nog een foto van de reconstructie planning vooraf (dit ben ik dus echt). Volgens mij is het ook zo ongeveer geworden, maar daar ga ik nog wel naar vragen:




Reacties

  1. Anoniemzondag, 13 november, 2022

    Wat fijn dat het voorzichtig de goede kant op gaat.En wat een spannende dagen zijn het geweest voor je familie. Sterkte en dat je gauw naar huis mag.groetjes Kees en Aly

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Klarien de Geusmaandag, 14 november, 2022

    Hoi Eelco, man wat heb jij weer moeten doorstaan. En ook Marjan en de kinderen. Maar wat ben je toch positief. Fijn dat het weer voorzichtig de goede kant op gaat. Houd vol, ik heb ontzettend veel bewondering en respect voor je 💪🏻😘

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniemmaandag, 14 november, 2022

    Fijn om te lezen dat je goed uit de operatie bent gekomen. En mooi om te lezen hoe dankbaar je bent 🙏 Heel veel beterschap Eelco. Groeten Maureen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniemdinsdag, 15 november, 2022

    Hoi Eelco, dat was spannend die operaties, wat een klasse wat ze allemaal kunnen. Doe rustig aan, dan komt het vast goed. Hoop je spoedig weer te zien/spreken. Groet Harry

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Stap voor stap

Afbeelding
Tja en dan ga ik, Marjan, in eens Eelco zijn laatste blog schrijven. Hij vroeg mij dat te doen, als het zover was. Het voelt wel een beetje vreemd, want dit was echt Eelco zijn ding. Ik hou het dan ook kort. Maar ik wil jullie laten weten dat Eelco is overleden... als ik dit typ kan ik het gewoon niet geloven.  Hij overleed zaterdag 19 augustus en gister was zijn afscheid. Het waren pittige en bijzondere weken, ik ben er zo dankbaar voor.  Iedereen bedankt voor het trouwe volgen van zijn blog, dat heeft hij erg gewaardeerd.  Stap voor stap, dag voor dag, naar deze nieuwe werkelijkheid.
Meer lezen

Ik doe elke dag iets met de mogelijkheden die de dag geeft

Afbeelding
Zondag 23 januari... Steeds meer dingen worden weer gewoon. Inmiddels weet ik natuurlijk dat gewoon eigenlijk al super fijn is. Genieten van dat alles wat "gewoon" is. Mensen zeggen heel vaak dat gezond zijn het belangrijkste is en dat is ook echt zo, geniet van elke dag dat je gezond bent!  Waar heb ik nu nog last van? Last is wel een groot woord, want ik ben heel erg dankbaar dat dit de enige klachten zijn die ik heb, maar goed deze blog gaat over mijn ziek zijn, dus waar heb ik nu nog last van... Als ik in de ochtend opsta, heb ik nog last van taai slijm achter in mijn mond en keel. Dat wil en moet er elke dag wel even uit (wederom niet het meeste frisse verhaal). Onder de douche komt het vaak los (door de damp in de douche cabine). Rest van de dag nagenoeg geen last meer van taai slijm (dat is alweer heel anders dan een paar weken geleden). Een tijdje geleden schreef ik over de bultjes in mijn mond die ontstaan tijdens het eten, dat is nu ook alweer stukken minder. Het on...
Meer lezen

Heftige nacht met veel pijn

Afbeelding
Afgelopen nacht veel pijn gehad in mijn arm. De rechterarm. Hangen naar beneden helpt niet, bewegen niet, pijnstillers niet. Ik kan wel janken. Op deze momenten denk je echt waar doe ik het allemaal voor. Op latere momenten weer niet hoor (en kan je er weer genieten). Uiteindelijk na veel pijnstillers val ik wel in slaap. Nadeel: je wordt wakker en als draait, misselijk, hallucinaties etc. Je weet dat dat die de pijnstillers komt maar omdat je ook zo nu m moe bent kun je dat niet meer helder zien. Wat is echt, wat wat niet allemaal erg eng. En het duurt gewoon weg deel van de dag.  Vandaag dus weer contact gehad met de huisarts. Tenminste mijn zorgteam: Marjan, Bianca en Martha (wat een toppers).  Beetje aan schuiven geweest met medicatie . Een wat minder, andere er weer in en hopen dat dan weer wat beter gaat. Dag voor dag! Het zonnetje schijnt iig weer!!
Meer lezen