Nog niet, toch weer een behandeling
We hebben deze ochtend een afspraak bij de plastisch chirurg en als de uitslag van de snijvlakken binnen is ook een afspraak bij een van de kaak chirurgen. Dat laatste gaan we niet van uit, want ik zie nog niks in MijnUMCG (uiteindelijk stond het er wel, maar tussen alle bloedonderzoek uitslagen).
De plastisch chirurg is dik tevreden. Alles ziet er goed uit. Ik kan alweer zoveel en wat haar betreft mag ik verder gaan opbouwen, na overleg met de trauma chirurg (die gaat over mijn sleutelbeen). Ze belt hem of hij nu tijd heeft en dat heeft hij (net na een operatie). Hij is er binnen no time. Bizar hoe flexibel deze mensen zijn.
Hij doet een aantal testjes en geeft ook aan dat het er goed uitziet allemaal. Ik mag gaan uitbreiden met bewegen, zwemmen, kleine gewichtjes, etc.
Na al dit goede nieuws lopen we richting de balie van kaak chirurgie. Ik geef aan dat we een uitslag (snijvlakken onderzoek) verwachten, maar dat deze er waarschijnlijk nog niet is en dat de afspraak daardoor misschien verzet moet worden. Ze gaan er direct achteraan en na een tijdje wachten worden we opgeroepen. Nu ik dit zo type, voel ik mij maag weer. We lopen de kamer binnen en de arts geeft aan dat er nog even een collega bijkomt. We voelen hem al een beetje aankomen. En inderdaad, snijvlakken niet schoon. Wel wordt er aangegeven dat er bestraling mogelijk is. Het is weer schakelen, emoties schieten door je lichaam en toch gaat al snel de knop weer om.
Hoe groot is de tumor nog? Daar is nog niks over te zeggen dat moet een scan weer laten zien. Hoeveel bestralingen? Wanneer? Hoe lang? Moet allemaal gaan blijken uit de gesprekken die we gaan hebben met de radioloog.
We gaan dus even weer terug naar “af”, letterlijk, want hier is het vorig jaar allemaal begonnen. Op zich zie ik niet op tegen de bestralingen. Wel een beetje tegen het heen en weer reizen, maar dat hoop ik wat op te gaan lossen met familie en vrienden, zodat dat ook wat minder energie gaat kosten.
Even een korte terugblik van alles wat we nu hebben gehad 😅:
- nov/dec 2021 Bestraling (35x)/chemo(5x)
- mrt 2022 operatie tong (3/4 verwijderd)
- juni 2022 operatie nek/schouder
- nov 2022 operatie sleutelbeen 2x (kuitbeen vervangt sleutelbeen).
En begin volgend jaar gaan we dus weer bestralen…
Maar goed, ik voel me nog steeds goed en er zijn nog steeds heel veel mooie momenten!
Hoe voel ik me nu? Natuurlijk kwam deze weer binnen, maar ik schakel ook weer snel, niet achteruit kijken maar vooruit. Is het allemaal eng? Natuurlijk, je bent af en toe bang en verdrietig. Boos ken ik eigenlijk niet. Ik heb dat gevoel gewoon niet (hoor je wel vaak dat anderen dat wel hebben). Mentaal is het zoeken, niet alles wegdrukken, maar jezelf er ook niet in verliezen. Dus op de momentjes dat het kan, goed naar je lichaam luisteren, het gevoel even laten gaan (vooral lichamelijke spanning) en daarna weer de knop om en doorgaan. Gaat me goed af. Doe ik het goed? Geen idee, maar zo doe ik het al een tijdje en het lijkt goed te gaan.
Deze maand ook maar weer eens mijn psycholoog opzoeken. Niet dat je echt iets dwars zit, maar preventief met haar kijken hoe het echt met me gaat. Gewoon goed om dat lijntje weer uit te gooien.
Er zullen komende weken nog weer veel onderzoeken zijn ter voorbereiding van de bestraling. We gaan er gewoon weer voor. Wat ik vooral ga doen is veel wandelen, goed eten en goed slapen. Dat is enige wat ik kan doen om er weer goed op voorbereid te zijn!
🫂❤
BeantwoordenVerwijderenWat een kanjer ben je Eelco ( respect ) voor sterkte voor jou en jou gezin
BeantwoordenVerwijderenTjongejonge Eelco. Dat isbwel een tegenvaller. Maar wat ben je sterk. Er maar weer voor gaan hè.? Succes.
BeantwoordenVerwijderenJeetje Eelco. Weer opnieuw incasseren en weer door zoals je schrijft. Goed dat je ook preventief bezig bent, maar toch… Jij en je gezin blijven in die trein zitten van gaan met die banaan en dan toch weer uitstappen voor als er zich weer “ wat “ aandient. Je kunt niet in de trein blijven zitten en doorgaan maar je zit in de stoptrein. Vermoeiend maar gaan ervoor. Respect. Hoop dat we er kunnen zijn als de trein weer moet stoppen en trek maar aan de noodrem als je hulp kunt gebruiken. Groetjes van ons
BeantwoordenVerwijderenPfffff... wat heftig. Albert had het al verteld. Zo knap dat je de knop al om zet. Zet 'm op sterke Eelco! Dikke knuffel voor jullie alle vier. X!
BeantwoordenVerwijderenOow, ik zie dat ik anoniem reageer... Liefs van Terschelling
VerwijderenJeetje Eelco was jullie zo gegund goed nieuws te krijgen. Gelukkig is operatie goed gegaan en kun je daar vanaf weer opbouwen. Dat heb je toch maar mooi weer gedaan. Even slikken is niet meer dan logisch en zo begrijpelijk. Jouw positiviteit en dat van je gezin is goud waard 😘
BeantwoordenVerwijderenJeetjr Eelco...ik kan mij goed in je gedachten gang verplaatsen! Wat en onrust
BeantwoordenVerwijderenJe hebt geen zenuwpijn zoals ik, overgehouden aan de bestralingen. Snik....Godzijdank voor je.....dat maakt bij mij dat ik soms boosheid voel want t is totaal onnodig gebleken!!! Lang verhaal idd.
Ik hoop zo voor jou dat er genezing komt want daar ga je voor en onderga ede operaties...ach ja je moet wel en doet wat de artsen adviseren. Je doet t blind..tis ook in vertrouwen. Er komt weer een goede tijd aan. Je bent zooo sterk. En jong. Dat scheelt! Hou vol Eelco. Je redt het.♡
Jeetje Eelco wat een tegenvaller. Heel veel sterkte gewenst.
BeantwoordenVerwijderenWat klink je enorm veerkrachtig, respect! Heel veel sterkte samen met alle lieve mensen om je heen!
BeantwoordenVerwijderen