Mijn tong….🤪

Zaterdag 22 april... Inmiddels iets meer dan een week thuis en het gaat gelukkig goed. De wond lekt nog een heel klein beetje wondvocht, maar nagenoeg niks meer. We weer een beetje door het oog van de naald, want als ik pech had gehad, had ik nog wel maanden kunnen blijven zitten met een wond probleem (heb er genoeg gezien en gesproken in het ziekenhuis en ik heb dit zwaar onderschat). Een infectie in een bestraald gebied is echt een ramp. Je lichaam doet echt helemaal niks in bestraald gebied, dus wondgenezing is echt een uitdaging.  Afgelopen woensdag zijn de hechtingen eruit gegaan en hebben zowel de trauma chirurg als de plastisch chirurg mijn schouder bekeken en ze zijn beide heel tevreden. Gelukkig kon het allebei op een dag, nadat er onderling wat communicatie was geweest. Zo fijn hoe het allemaal gaat in het UMCG. Ik kan daar alleen maar met lof over blijven spreken, wat een fijn ziekenhuis en wat werken er fijne verpleegkundigen, artsen en chirurgen. Ik moet nog ongeveer e...

Afgelopen donderdag kwam het verlossende woord, je mag naar huis! Zo heerlijk om weer thuis te zijn. Ik was behoorlijk overprikkeld en dan zo fijn om weer in je eigen omgeving te zijn. Eerste dagen veel slapen, lekker eten, beetje tv kijken, heerlijk.  Ook zo snel mogelijk weer aan de wandel. Een keerzijde, ik heb enorme nek, schouder en arm pijn. Alles zit vast en komt nu langzaam los. Gisterenavond was het het ergste, nu zondag merk ik al dat het beter wordt. Er is gewoon behoorlijk op mijn lijf en spieren gedrukt en bijna 3 weken in ziekenhuis (met korte tussenstop) hangen is ook niet echt bevorderlijk. Goed blijven bewegen komende dagen met rust momentjes er tussen, dan komt het vast goed.  De wond in mijn schouder lijkt goed te helen. Als alles goed blijft gaan mogen donderdag de hechtingen eruit. Morgen begin ik ook weer met halve dagen werken, zin in! Lekkere afleiding na bijna 3 weken ziekenhuis. 

Zaterdag 08 april… lekker met Anouk naar de bakker. Beetje aanrommelen in de ochtend en dan maar eens kijken naar de wond. Gisteren kwam er al een beetje troep uit, beetje meer pijn, maar zag er voor de rest wel ok uit. Vandaag een bultje bij de wond en dan weet je het eigenlijk wel hoe laat het het is. Groningen bellen en dan moet je gewoon langskomen. Even morren, maar dan de knop maar weer om. Wassen, tas inpakken en weer gaan.  In het UMCG zijn we al snel aan de beurt en blijkt al snel dat het goed is dat we weer zijn gekomen, bloedwaarden zijn gelukkig goed, maar de bult met vocht is niet ok.  Er worden een aantal hechtingen losgemaakt, fink op de bult gedrukt en plats (hoop niet dat je net zit te eten).  Er komt gelukkig helder wondvocht uit. De wond wordt gespoeld en het plan is om de antibiotica via infuus weer te starten.  Probleem is/was dat er een holte onder de wond zit, daar kan vocht in komen en daar kan een eventuele bacterie weer in groeien. We zijn o...

Vrijdag 07 april… Ik ben weer thuis! Afgelopen woensdag kwam het verlossende woord! Resultaten van de kweek waren allemaal binnen en ik mocht naar huis!  En dan kom je thuis, zo fijn! Kinderen weer zien, lekker eten (ziekenhuis eten was ook goed, maar thuis is alles lekkerder), lekker naar je eigen wc 😂 en mijn lieve Marjan weer zoveel meer zien, zo fijn.  En dan kom je er weer achter hoe moe je bent. Twee weken lang al die prikkels, continu aan, continu geluiden, continu het beste van jezelf proberen te laten zien, etc. Begrijp me niet verkeerd, ik ben super goed verzorgd, super goed geholpen, iedereen was lief, leuke kamergenoten, maar op gegeven moment ben je zo moe en daar kom je pas achter als je thuis bent.  Het lijkt goed te gaan met mijn wond in mijn schouder. Het heeft tijd nodig en vooral voorzichtigheid. Alles moet netjes op zijn plek blijven en goed helen, dus geen gekke bewegingen maken.  Nu langzaam mijn leven weer oppakken, stap voor stap!

Dinsdag 4 April… De operatie (gisteren) is weer goed gegaan. Geen drains en ook veel minder gesneden dan verwacht. Nu hopen dat de boel goed geneest.  Mijn arm ligt wel vast, zodat ik mijn schouder niet kan bewegen. Kan het allemaal beetje rustig genezen. Ik heb mijn rechterhand door een klein gaatje op mijn buik, zodat ik die nog wel kan gebruiken. In de andere hand een infuus, dus het is lekker beetje stoeien in dingen te doen, maar ik red me wel weer, mooie uitdaging.  Komende dagen dus vooral niks forceren, rustig laten genezen en geen gekke dingen doen. Maar ze kennen me hier, dus ze hebben me goed vastgemaakt😂 Nog meer goed nieuws, ik heb wederom geen pijn!

Zaterdag 01 april… Geen grapje😂😎 even kort berichtje (copy/paste van wat ik gisteren heb rondgestuurd naar familie en vrienden), ben beetje lui😉 Updateje: Plan is als volgt: - maandagmiddag operatie (ongeveer 2,5 uur) - vanwege bestraald gebied gebeurt er op dit moment weinig in de wond, dus: - ze gaan de oude littekens in mijn arm en borst weer open maken - vel beetje omhoog duwen bewegen, boetseren 😉 om de wond dicht te maken - dus wel weer wat hechtingen en nietjes her en der - daarna tijdje bovenarm minder gebruiken, dus waarschijnlijk band om  - eerste dagen weer wat drains - als allemaal beetje goed uitpakt hoop ik na paasweekend weer naar huis te mogen Belangrijkste is dat er geen infectie in de wond komt en dat wond heel blijft.  Backupplan is wat vel en spier uit mijn rug halen en daarmee de wond opvullen, maar daar gaan we niet vanuit! We gaan het weer beleven! Ik voel me goed dus daar ligt het niet aan. Komende dagen nog maar even flink door ziekenhuis wandelen ...