Ongedurig

Beetje ongedurig na gisteren. Natuurlijk bijna de hele dag een beetje geslapen, dus dan slaap je in de nacht weer minder. Maar in de ochtend weer lekker onder de douche en gelukkig niet misselijk meer. 

Blijf het wel een beetje spannend vinden om weer Lorazepam te gebruiken, omdat mijn lichaam soms nogal heftig kan reageren op het wel of niet krijgen van dit middel. Zit misschien ook wel een beetje in mijn hoofd, maar je hoofd, lichaam, het werkt allebei nauw samen ook qua emoties, gevoelens en bijvoorbeeld angsten. Gelukkig word ik goed begeleid door zowel mijn huisarts, psycholoog, daarnaast houden Marjan en Bianca mijn gesteldheid heel goed in de gaten, door heel goed naar me te luisteren en te kijken. 

Als je denkt dat je onrust voelt, is het er ook en zal het alleen maar versterken. Dat is erg ingewikkeld proces waar ik al zoveel mee heb gestoeid. 

In de middag nog een lekker stuk gewandeld samen met Bianca. 

Na zo’n wandeling gooi ik er vaak ook wat extra fles voeding in. Gemiddeld zit ik nu wel op 7 flesjes op een dag, zo’n 2800 kcal. Ik groei dus gelukkig ook weer een beetje. 

Beetje raar, maar ik ben ook al een beetje over mijn crematie aan het nadenken (kan nog maanden duren, maar ook bijvoorbeeld weken, we weten het gewoon niet en willen het nu ook niet weten). Niet omdat ik nou perse dingen op mijn manier wil doen, maar vooral dat het gaat zoals Marjan het fijn vindt. En eigenlijk zitten we met alles op één lijn. Is gewoon fijn dat mocht het zover zijn, Marjan niet bezig hoeft te zijn met allerlei randzaken, maar gewoon alle tijd heeft voor de kinderen en voor zichzelf om afscheid te nemen. Daarnaast kan er nooit ergens gedoe/discussies over komen als je het van te voren goed opschrijft. 

Dus uiteindelijk weer een fijne en zinvolle dag!