Mijn tong….🤪

Zaterdag 30 juli… Het gaat nog steeds goed met mij. Geen last van pijn of dingen die lichamelijk niet lukken. Ook in mijn hoofd is het redelijk rustig. Ik heb heb voldoende energie om van alles te doen. Maar, je voelt hem al aan komen er is een maar… Ken je het gevoel dat je moet "rennen" om iets voor te blijven? Beetje vaag wat ik nu ga schrijven, maar misschien herken je het.  Ik heb zowel lichamelijk als geestelijk het gevoel dat ik moet "rennen" om iets voor te blijven. Al lijkt het nu dat ik een behoorlijke voorsprong heb, toch weet ik dat het mij waarschijnlijk weer in gaat halen.  Lichamelijk..., dus probeer ik zoveel mogelijk dingen te doen op dit moment. Allerlei klusjes, werken in onze slaapkamer (inmiddels heb ik de electra aangelegd), zorgen dat de tuin op orde is, verven, etc., etc. Natuurlijk geniet ik er enorm van dat dit lukt, dat ik de energie heb om het te doen, maar daarnaast heb ik ook het gevoel dat ik nu zoveel mogelijk wil doen, omdat de kanke...

Donderdag 21 juli... Tja als ik nooit meer schrijf dan raak ik mijn volgers natuurlijk kwijt 😅 , niet de enige reden dat ik weer schrijf, ook gewoon omdat ik er weer behoefte aan heb. Inmiddels is er bijna alweer een maand voorbij. De tijd gaat snel en langzaam. Liefst wil ik dat deze tijd zolang mogelijk duurt, want nu is er niets en we beginnen steeds beter in het doen alsof er niets is. Je begint bijna te geloven dat het zo is. Dat is ook fijn en hadden we ook nodig, deze tijd van weer opladen, gewone dingen doen die andere mensen ook doen en vooral genieten. Het genieten lukt me steeds beter. Een aantal keren per dag komt het binnen, maar meteen zeg ik dan tegen mezelf, dag voor dag Eelco en vandaag is er niks aan de hand.  Ik heb geen pijn, geen last, steeds meer energie om dingen weer te doen. Ik werk halve dagen, slaap dan even en in de middag kan ik meestal wel een klusje oppakken of werk ik nog even. Ik doe veel dingen met de kids, ben weer aan het klussen in huis (slaapk...

Woensdag 6 juli... Kabbelen, dat probeer ik nu. Gaat eigenlijk best goed. Niet teveel nadenken, niet teveel vooruit kijken, pluk de dag. Natuurlijk komt het af en toe enorm binnen. Je staat ermee op en gaat ermee naar bed, maar je kan er niks aan veranderen.  Ik werk weer halve dagen, maar spijbel ook wel eens een dagje, om bijvoorbeeld tijd door te brengen met bijvoorbeeld mijn zus(jes). Eind volgende week ga ik weer een weekend weg met de mannen. Dit hebben we versneld gepland, ik voel me nu goed, de sonde is eruit en nu kunnen we heerlijk een heel weekend in de jacuzzi zitten. Het kan nu, dus pluk de dag! Binnen de hoeveelheid energie die ik heb (en dat is best veel als je bedenkt wat er allemaal is gebeurt afgelopen 9 maanden), probeer ik zoveel mogelijk leuke en fijne dingen te doen.  Nog steeds probeer ik wel zoveel mogelijk structuur in de dag te houden. Dus gewoon om 07.00 uur eruit, ontbijten, werken van 09.00-12.00 uur, eten, slapen, klusje doen in of buiten huis of ...