Eten lastig

Afgelopen dagen, eigenlijk al een week of twee, maar het wordt steeds erger, krijg ik steeds meer moeite met slikken. Het slikken lukt wel, maar ik verslik me steeds. Eigenlijk waar ze na mijn operatie van mijn tong bang voor waren, lijkt nu een beetje te gebeuren.

Dat het nu erger is kan komen door verlate bestralingsschade of doordat de tumor op mijn keel drukt (of beide).

Dingen die ik in het smoothie apparaat stop kan ik nog wel aardig weg krijgen, omdat het dan een beetje schuimig is en op een of ander manier verslik ik me daar niet in.

Voor de rest verslik me echt in alles, water, sap en vast voedsel hoef ik helemaal niet meer aan te beginnen. Dat is straks in het vliegtuig ook niet fijn.

Lastige daarbij zijn eigenlijk twee dingen. Ik begin steeds meer af te vallen en daarnaast hoest/kokhals ik aan een stuk door. Dat kost super veel energie en is ook niet erg prettig voor mijn omgeving. 

Niet echt meer kunnen genieten van eten kan ik wel van mij afzetten, af en toe denk je wel eens aan zo’n lekker vet broodje shoarma met veel knoflook saus of zo’n broodje döner naar binnen schransen, maar ach dat is vervelend, maar eigenlijk kan ik daar wel prima mee leven (al is eten en drinken natuurlijk wel een groot deel van ons leven).

Vooral het afvallen daar maak ik me zorgen over. Ik heb straks weer een zware periode voor de boeg en daar heb ik al mijn energie voor nodig. Daarnaast kan het zijn dat ik ziek word tijdens de behandeling of helemaal geen fut heb om te eten en dan val ik nog meer af. Dat is dus echt wel een zorgen puntje en eigenlijk moet ik er gewoon aan geloven, er moet weer een PEG sonde in (de 3e keer 😅). 

Inmiddels hebben we dat ook kunnen regelen en gaat dit aankomende donderdag gebeuren (zo fijn weer dat het UMCG zo snel schakelt). Betekend ook wel weer wat meer gevoel hebben van ziek zijn, zo'n slang in je lijf die je weer moet schoonmaken, waar je weer een beetje last van hebt met lopen (ik was de vorige keren ook weer heel blij dat ie er weer uit was) etc., maar de voordelen zijn veel groter dan de nadelen en daar kan ik me ook wel weer overheen zetten.  

Ik ben ervaring deskundige, dus ik weet welke spuiten ik moet hebben en welke niet, ik heb geen thuiszorg nodig, ik weet de handige trucjes, etc. En in principe zou ik er in de zee mee mogen zwemmen. 

Meeste fijne is, dat ik zou even wat water, flesje, etc in kan spuiten, zonder dat ik de hele boel bij elkaar hoest. Daarnaast kan ik natuurlijk prima de dingen die nu wel lukken qua eten nog via mijn mond eten, maar daar kan ik dan ook gewoon weer meer van genieten.